Cześć,
kłania się Zofia Jurczak, a ten blog jest o podróżach, kulturze i trochę też o Krakowie. Proste jak 2×2.
Skończyłam kulturoznawstwo – filmoznawstwo, ale to było dawno temu i nieprawda. Dziś częściej bywam w teatrze niż kinie, a nad filmy zdecydowanie przedkładam seriale. I książki, rzecz jasna.
Gdy nie czytam – ruszam w drogę. Uwielbiam Japonię. Życzę sobie bywać tam jak najczęściej. Ale wcale z nie mniejszym zapałem odkrywam (i smakuję!) Europę, Polskę i okolice.
Nad ‘must-see’ przedkładam atrakcje mniej oczywiste. Uwielbiam też zwiedzać miejsca, które zwykle do zwiedzania nie służą (fabryki, huty, kopalnie i takie tam zabytki techniki). Kocham muzea (im bardziej nietypowe tym lepiej), a sztuki piękne mogę oglądać godzinami. Mam oczy szeroko otwarte na związki miejsc z (pop)kulturą, street art i ciekawą architekturę (ze szczególnym uwzględnieniem międzywojennego modernizmu). Zdarza mi się zwiedzać tropem literatury. A wieczorami – zamiast na imprezę – biegnę do teatru. Najchętniej na musical.
Jak podróżuję?
Podróżniczka? To nie o mnie. Turystyka kulturowa łamane przez turystkę alternatywną ze skrzywieniem w stronę miejsc mało turystycznych. Oto ja!
Nie jeżdżę tam gdzie wszyscy, ale tam, gdzie prócz zwiedzania, mogę też czegoś doświadczyć. Na przykład innej rzeczywistości (Japonia!)
Podróżuję sama lub w parze.
Lubię miejsca z historią. Niekoniecznie sięgającą średniowiecza. Od pradziejów bardziej kręcą mnie ostatnie dekady. Pewnie dlatego mam lekkiego fiksa na punkcie Berlina.
Unikam tłumu. Ostrożnie podchodzę do masowych spędów i grupowych atrakcji. Rodzinnych atrakcji zresztą też. Zwiedzać wolę po swojemu, we własnym tempie i najlepiej po sezonie. Imię zobowiązuje.
Wyznaję też turystykę niskobudżetową. Bardziej z konieczności niż skąpstwa.
Latam tanimi liniami z bagażem podręcznym, poluję na tanie noclegi i darmowe wstępy. Ale pewnych granic nie przekraczam. Wieloosobowym salom mówię stanowcze nie. Nie korzystam z autostopu, a w podróż nie zabieram wałówki na tydzień. Najwyżej na jeden dzień ^^.
Zresztą to ostatnie nie miałoby sensu, bo uwielbiam dobre jedzenie, a podróże bez smakowania, to jak lody przez szybkę. Więc Szanowni Państwo sami rozumieją.
A tutaj moje największe podróżnicze rozczarowania. Stawkę otwiera, a jakże, Paryż!
Blog
Po pierwsze moje wpisy długością znacznie odbiegają od średniej w internecie. Nie dlatego, że leję wodę. Dlatego, że drążę temat.
Po drugie na blogu przekazuję obiektywne informacje, ale oceny i przemyślenia to 100% mnie. Spis podróżniczych treści klik.
✔ Pytania?
✔ Propozycje nie do odrzucenia?
✔ A może chcesz, abym coś dla Ciebie napisała?
Pisz!
PS Mój wpis o darmowym zwiedzaniu krakowskich muzeów był osiemnastym najczęściej udostępnianym i komentowanym tekstem podróżniczym w polskiej blogosferze w 2017 roku wg National Geographic (cały ranking)!
Tutaj do przeczytania wywiad ze mną w portalu Marketing i Biznes.